توی دنیای امروز که همه چیز به اینترنت و شبکههای ارتباطی وابسته شده، چیزی که پشت صحنه ارتباطات قرار داره و شاید خیلی به چشم نیاد، سوکت شبکهست. بدون سوکت، هیچ دستگاهی نمیتونه دادههاشو به دستگاه دیگهای بفرسته یا ازش اطلاعات بگیره. اگه بخوایم ساده بگیم، سوکت شبکه یه رابط بین برنامههای مختلف و شبکههای ارتباطیه که به دستگاهها اجازه میده با هم مکالمه کنن.
سوکت (Socket) در اصل یه ترکیب از آدرس IP و شماره پورت هست که با هم یه نقطه ارتباطی برای تبادل دادهها ایجاد میکنن. یعنی وقتی شما یه برنامه رو باز میکنی که قراره به یه سرور وصل بشه، اون برنامه یه سوکت ایجاد میکنه که از طریقش میتونه با سوکت طرف مقابل ارتباط برقرار کنه.
برای مثال وقتی یه مرورگر وب رو باز میکنی و یه سایت رو لود میکنی، پشت پرده یه سوکت ایجاد میشه که از طریقش درخواستها و پاسخها بین مرورگر و سرور رد و بدل میشه.
فرآیند کار سوکت شبکه یه جورایی مثل مکالمه تلفنیه. باید دوتا نفر باشن، هر دو گوشی دستشون باشه و شماره همو داشته باشن. این وسط:
آدرس IP حکم شماره تلفن رو داره؛
پورت مشخص میکنه که دقیقاً کدوم برنامه یا سرویس باید پاسخ بده.
وقتی یه سوکت ساخته میشه، برنامه منتظر میمونه تا اتصال برقرار بشه. بعد که اتصال شکل گرفت، دادهها میتونن بین این دو نقطه رد و بدل بشن. این ارتباط میتونه یه بار برقرار شه (مثلاً یه پیام ساده) یا برای مدت طولانی باز بمونه (مثل استریم فیلم یا مکالمه آنلاین).
سوکتها بسته به نوع ارتباطی که برقرار میکنن به دو دسته اصلی تقسیم میشن:
TCP (Transmission Control Protocol) یه پروتکل ارتباطی قابل اطمینانه. وقتی از سوکت TCP استفاده میکنیم، مطمئنیم که دادهها به درستی و کامل به مقصد میرسن. این نوع سوکت برای کارایی مثل انتقال فایل، ارسال ایمیل یا باز کردن صفحات وب خیلی کاربرد داره.
UDP (User Datagram Protocol) یه پروتکل سریعتر ولی غیرقابل اعتماده. یعنی ممکنه بعضی بستههای داده تو مسیر گم بشن، اما سرعت بالاتری داره. سوکت UDP برای کارایی مثل بازیهای آنلاین یا پخش زنده که سرعت مهمتر از دقت انتقاله، استفاده میشه.
سوکت شبکه تقریباً تو همه جای دنیای دیجیتال هست:
اپلیکیشنهای موبایل (مثل واتساپ و تلگرام که پیامها رو لحظهای رد و بدل میکنن)
وبسایتها و سرورها (برای بارگذاری صفحات و ارتباطات سرور-کاربر)
بازیهای آنلاین (برای ارسال سریع اطلاعات بین بازیکنها)
سیستمهای مانیتورینگ و کنترل از راه دور (مثل دوربینهای امنیتی یا سیستمهای هوشمند خونه)
بدون وجود سوکت، دنیای اینترنت عملاً فلج میشه. چون این سوکتها هستن که به برنامهها اجازه میدن اطلاعاتشون رو تبادل کنن. بدون اونا، حتی سادهترین کارهای آنلاین مثل فرستادن یه ایمیل یا سرچ کردن تو گوگل هم غیرممکن میشه. پس میشه گفت سوکت شبکه یه جورایی قلب تپنده ارتباطات امروزیه.
منبع: https://poodsun.com/